"Walentynki są obchodzone w
południowej i zachodniej Europie od średniowiecza. Europa północna
i wschodnia dołączyła do walentynkowego grona znacznie później.
Pomimo
katolickiego patrona tego święta,
czasem wiązane jest ono ze zbieżnym terminowo zwyczajem pochodzącym z Cesarstwa Rzymskiego,
polegającym głównie na poszukiwaniu wybranki serca, np. przez losowanie jej
imienia ze specjalnej urny. Współczesny dzień zakochanych nie ma jednak
bezpośredniego związku z jednym konkretnym świętem starożytnego Rzymu, choć
jest kojarzony z takimi postaciami z mitologii jak Kupidyn, Eros, Pan czy Juno Februata.
Możliwe, że
zwyczaje związane z tym dniem nawiązują do starożytnego święta rzymskiego,
zwanego Luperkaliami, obchodzonego14–15 lutego ku
czci Junony, rzymskiej bogini kobiet i małżeństwa, oraz Pana, boga przyrody.
Z
kolei Brytyjczycy uważają
to święto za własne z uwagi na fakt, że rozsławił je na cały świat sir Walter Scott żyjący w XVIII wieku.
My
najczęściej kojarzymy je z Walentynki (ang. Valentine's Day) – coroczne święto zakochanych przypadające 14 lutego. Nazwa pochodzi od św. Walentego,
którego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone
jest również tego dnia.
Zwyczajem w
tym dniu jest wysyłanie listów zawierających wyznania miłosne (często
pisane wierszem). Na Zachodzie, zwłaszcza w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych, czczono św. Walentego jako patrona
zakochanych. Dzień 14 lutego stał się więc okazją do obdarowywania się drobnymi
upominkami.
symbol
Walentynek Kupidyn (także Kupido, Amor, łac. Cupido ‘pragnienie’, ‘pożądanie’, Amor
‘miłość’, gr. Ἔρως Érōs) –
w mitologii rzymskiej bóg
i uosobienie miłości.
Tak powstała walentynkowa biżuteria w postaci bransolety wykonanej bardzo pracochłonną techniką beadingu z drobniutkich koralików japońskich Toho i kryształków fasetowanych FP. Oczywiście z kupidynkiem na szczęście.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz